Page 39 - Pınarbaşı Kültür Sanat Edebiyat Dergisi-Ali AKBAŞ
P. 39

PINARBAŞI

                                                             dediği gibi; Şairimizde çan sesleri ile uyanacak bir
            Şair teselliyi de kendisi bulur. Bu aslında istih-  neslin acısını yüreğinde taşımaktadır. “Uyaaan,
          zadır. Kendi kendini aşağılamadır. Bir nevi kişi-  uyan” sözcükleri tevriyeli kullanılmış; ama sabah-
          nin kendisiyle alay etmesidir. “Yiğit çıplak doğar   ları kullanmak anlamı çok zayıf bir anlam. Yani siz
          anadan” diye teselli aramaktadır. Amiyane tabirle   her sabah ezan sesleri yerine çan sesi ile uyanacak-
          züğürt tesellisi de denilebilir. “Erzurumlu Duran   sanız anlamı birinci anlam. Esas şiirin tamamında
          gider” Neden başka bir şehir değil de Erzurum! Bu   verilen mesaj Türk insanının uyanması, kendine
          da bilinçli seçilmiş bir şehir; çünkü hepimizce bi-  gelmesi, silkelenmesi anlamındadır. Bunu da şair
          linir ki, Erzurum insanı yiğittir, diktir, onurludur.   sesini yükselterek, bir nevi feryat ederek “Uyaaan,
          Özüne bağlıdır, Dadaştır. Bu bizim bütünüyle bitti-  uyaaan” demektedir. Bu feryatlar yankı bulur mu,
          ğimizin bir resmidir. Son bölümde şair insanımızı   bilemeyiz; ama şairin yıllar önceki endişesi bugün
          uyarmaktadır. Çan ve ezan iki zıt unsuru kullana-  daha iyi anlaşılmaktadır. Giden insanlarımız dön-
          rak…                                               memiştir. Giden insanlarımız maddenin içinde
                                                             kimliğini kaybetmek üzeredir. Umuyoruz ki şairi-
                                                             mizin feryatları yankı bulur ve insanlarımız kendi-
               “Burada ezan var                              ne gelir. Korkulur ki insanımız uyanmazsa (güçlen-
               Orada çan                                     mez, kimliğini bulmazsa) giden yalnızca kendisi
               Her sabah çınlar tepemizde                    olmayacak, “Bir yaldızlı Kur’ân” da gidecektir!”
               Uyaaan

               Uyaaan
               Uyan!
               Sirkeci’den tren gider
               Bir yaldızlı Kur’an gider”
               Bursa’nın işgalinde Mehmet Akif’in:

               “Ne zillettir ki: nakus inlesin beyninde Osman’ın
               Ezan sussun fezalardan silinsin yadı Mevla’nın”












































                                                           39                                1. Sayı Şubat 2024
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44